Mulla Evindar

SEN ve BEN Sensiz bir sessizlik Sessiz bir sensizlik Sende bensizlik Bende sensizlik Günlerim sensiz Günlerin bensiz Akıp gidiyor sessiz Mûlla Evîndar 

SEN Şarkı bestelerim içinde sen Resim çizerim içinde sen Şiir yazarım, öykü, roman                                                       içinde sen Kimsin Hangi kıta, hangi ülke Hangi şehir, hangi sokaktasın Adın ne  Neden birazdan kapıyı         çalacakmışsın gibi hep beklerim Neden hiç dokunmadığım saçlarını         birazdan okşayacakmışım gibi         hep hazırda beklerim Pencereme kuş kondu Gel hadi Gel beraber yem verelim Mûlla Evîndar 

DIL MA BITENÊ Roj wenda bû li esman Hîv wenda bû li şevan Bejna te wenda bû li ber çavan Ne dengê pelên darê Ne jî dengê pêlên derya hebûn Dengê te li nav bêdengiyê Awirên te li nav tenêtiyê                           berba bûn Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com 

BARAN DIBARÎ Baran dibarî Şev reş û tarî Dibarî baran Bi ser bejna te da Brûskên hov Şewqa xwe dida Dida bejna te Dilopên baranê Li ser ruyên te Wek hêsirên çavan Wek stêrkên esman Di wan çavên te da Diçeliqiya Deryaya evînê Helbest û Muzîk : Mûlla Evîndar 

AWIRÊN ÇAVÊN TE  Awirên çavên te Wek çarîna helbestekê Wek narîniya hestekê Wek awaza stranekê  Dil dilerîzînin li her carekê Awirên çavên te Wek paragrafa romanekê  Wek hevoka çîrokekê  Wek gotina destanekê  Diaxivin li her nêrînekê Awirên çavên te Wek dilopa baranekê Mîna berfîna berfekê Wek xunava sibehekê  Li dil dibarin li her demekê Gotin û Muzîk : Mûlla Evîndar 

"ZEVIYE ÎSAL Ê ÇING IN?" (Bi devoka Kurdên Anatoliyê)  -pêkenok an çîrok, hûn biryarê bidin- Xelîl li gundê xwe zewaca xwe kir, ji zewacê şun de ji bo şixulandine derdikeve Awrûpe û tê ye Almanya ye. Ew bi ci, bi şûn û war dibe. Çavê wî tim li jina ye. Cîraneke wî Alman heye, navê xwe Suzan e. Suzan bi Xelîl pir rind tê, pir dixwaze bi wê re dengke, bibe dost, va ji wî re dibe xeyaleke ku meri tênege. Her ro Suzan ku ji kar tê, di ber mala Xelîl re derbas dibe, lê qet ti car li Xelîl mesnake. Suzan dibîne ku Xelîl tim lê mesdike, ew  silavê dide Xelîl û di wî re dikene, Xelîl ji hev da dixele û dihele, ew destê xwe di hev da mist dide û dibê "Dilê jinika Alman jî berve min e". Ew bi ve pir xenê, pir kêfxweş dibe.  Roke din dîsa Suzan ji kar derketîye û di ber mala Xelîl re derbas dibe, mes dike ku Xelîl dîsa lê mesdike, ew bi Xelîl re dibê "Eger wexta te heye em bi hev re tiştekî xwe li derekê vexwin". Xelîl bi vê daxwazê şa dibe, qebûl di

RÜZGAR Pencereden  Yüzüme usulca çarpan rüzgâr  Götür beni bu şehirden  Götür beni çocukluğuma  Yemyeşil tarlalara  Rengarenk yaylalara  Oralarda bir başka esersin  Bir başka esersin  Yere bağdaş kurmuş pencerelerinden  Alçak damlı evlerin  Bir başka esersin oralarda şafak vakti  Mûlla Evîndar 

SANAT Kişinin ruhsal dünyası muazzam bir deryadır akacak yer arar... Roman olur çıkar, hikâye olur çıkar şiir v.s... Bazen de her kelime her cümle bu cesareti gösteremez, beceremez o zaman da müzik olur çıkar, resim v.s. olur çıkar. Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com 

ŞIVANEKÎ CEMÊR "Ele Hecî" Roj diçû ava, şekil û şewqa xwe wenda dibû. Ku roj çû ava keriyên pez diketin rêzê dihatin mal. Mîna keştiyên ku di nav derya de li dû xwe rêçên avê çê dikin, keriyên zozanan jî li dû xwe bi toz û dûman dîmenek spî û xweşik çêdikirin. Keriyên pez yek bi yek gişk hatin ser malê, ji xeynî yekî. Tenê yek nehat. Şev bû, wext çû, ne kerî hat, ne jî şivanê xwe Hemo. Li nav keriyê Hemo bêlên gund jî hebûn, her yek li benda bêla xwe bû. Dereng dereng li dûr dengê keriyek pez, dengê kûçikan hat. Şivan û gundî yên zozanê, malbata Hemo bi lez, bi meraq meşiyan ber bi kerî çûn. Pezê Hemo bû. Hemo li ser kerê ye, serçav bi xwîn, seri qeliştî ye, laş û kinc di xwînê de ma ne. Jê pirsîn, wî bersiv da, go: "Pez xweş diçeriya, min pêşi lê negirt, min go ma / bila pez here heta dera ku dihere. Ew çû, ez çûm, em nêzikê zeviyên gundê Omera bû. Ji jor de siwarek li ser hesp hat, go 'pezê te ketiye zeviyê', min go 'tu kî yî?' go

/Ji herêma Anatoliya Navîn/ BIZBEN (Pêkenok / Henek) Wek tê zanîn şivan li ser pez yekcaran şeveder dimen. Xalê Qadîr li ser pez şeveder e.  Pez kom û mexel dike. Xalê Qadîr westiya ye, xeweke kûr li benda wî ye. Her şivan hîn ku neketîye kulavê xwe sifteh bizbena xwe derdixe û serîkî bi lingê berxekê yan jî miyêkê, yê din jî bi destê xwe va girêdide. Dema ku pez dihere şivan bi vî awayî şiyar dibe. Lê vê care xortekî ciwan bi navê Husîn jî heye li ba Xalê Qadîr, ji bo alkirinê hatibû. Husîn yekî ku di xewê da ber xwe va dihere yanî xewngerok e. Xalê Qadîr çare dibîne: Bizbenê ji lingê miyê derdixe bi destê Husîn va girêdide. Radikevin. Ji xewa kûr seda radibin. Çavên xwe vedikin, li çem û çola mezin, li meydanê, tenê ew hene, ne berxek, ne jî miyek. Husîn dibê "ez vê carê xweş raketim, ber xwe va jî neçûme". Xalê Qadîr dibê "tu neçûyî hema vê care jî pez çûye". Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com TÊBINÎ : Bizben: Kurdên Anatoliyê bi

KEÇIKA BERDÛŞ Keçik ji lawik re xwestin, mezinan gotin em ji keçikê bipirsin. Keçikê go ez bi lêwik re deng bikim. Keçik û xort hatin ba hev. Dîyalogê destpêkir. Keçik : Te heta niha qet dil girtin? Xort : Na. Keçik : Heta niha destê te bi destê keçikekê bû? Xort: Na. Keçik : Dansê dikî? Xort : Na. Keçik : Alkol vedixwî? Xort : Na. Keçik : Çiqes pezê te heye? Xort : 100. Keçik : Bi te va 101.  Mûlla Evîndar mullaevindar@gmail.com 06.01.2017