Mulla Evindar

RAYLAR Uzayıp giden raylar Nereye gidersiniz Gider misiniz Bizim oralara Sıladaki çocukluğuma Ufukta bizi bekleyen Sessiz sedasız parıldayan ışığa  Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com http://mullaevindar.blogspot.com YOUTUBE | INSTAGRAM | FACEBOOK | TWITTER / Mulla Evindar

PENCERE Yağmurun yağdığını pencereden değil telefon ekranından öğreniyoruz. Pencere kenarına oturup dışarıya bakmayı unuttuk.  Nerede o hoş yağmur sesi? Pencere camına usulcacık çarpan damlalar nerede? Nerede yüzümüze çarpan o hoş rüzgarlar? Pencereyi okşar gibi cama vuran o güzelim kar taneleri nerede? Daha doğrusu neredeyiz? Telefon ekranı "dünyaya açılan penceremiz" dedik. Sokağımıza açılan pencereyi kapattık.  Yanıbaşımızdakini görmeyi, ona dokunmayı bırakıp olmayan yerlere doğru yelken açtık.  Neredeyiz? Nereye gidiyoruz?  Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com

"VIZIK JI MIÇO RINDTIR IN!" (Pêkenok / Henek) Germa havînê ye, her der diqijile!. Ûsiv, li gund li ber siya dîwarê xwe rûniştiye. Li germa havînê gund tiji vizik bû. Dor wî tiji vizik bû, vizikan nehiştin ku ew rehet bibe, di guhê wî, pozê wî, dest û lingê wî re digirtin. Ûsiv go "weha nabe, ezê herim bajêr ba Miço, ji xwe re heftekê li wir bim". Ji ber vizikan Ûsiv rabû çû bajêr ba birayê xwe Miço. Miço ji Ûsiv mezintir e. Şev dibe, Miço birayê xwe Ûsiv dide hember xwe heta serê sibe alkol vedixwe, lomeyan jê dike, hiş li serê Ûsiv namen. Ûsiv serê sibe zû radibe vedigere gund. Cîranê Ûsiv dibîne ku Ûsiv hatiye. Cîran dibê "Ûsiv tu çima ewqas zû vegeriyayî?" Ûsiv dibê : "Na lo! Vizik ji Miço rindtir in!" Mûlla Evîndar  http://mullaevindar.blogspot.com

DIDANE ECER Bi devoka Kurmanciya Anatoliya Navîn (Pêkenok / Henek) Xalê Qadîr, li ba Hesen şivaniyê dike, Hesen bi Qêdir re dibê "Tu hîn li vir î? Seeta pez hatîye, te çima hîn pez ranekiriye, rabe rabe dereng e!". Qadîr wê rokê didanê xwe ecer çêkiribûn, taqme/protez çêkiribûn. Qadîr bi Hesen re dibê: "Hesen te xwe şaş kiriye! Ez bi van didane ecer çing herim pez!" TÊBINÎ: Didan : Diran Taqme : Pêvekirî Çing : Çawa Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com

BİR ŞARKI MİSALİ Bir şarkı gibisin Hangi dilde yazıldığı bilinmeyen Ne anlattığı anlaşılmayan bir şarkı Bu şarkıyı hep dinliyorum Dinledikçe hep ağlıyorum Mûlla Evîndar 

"ROJBÛN" AN "ROJA BÛYÎNÊ" ? Di warê medyaya civakî / sosyal medya de bi piranî dibên "rojbûna te pîroz be".  Mixabin ew çewt e! Rojbûn, "hebûna rojê" ye. "Hebûna rojê" tê pîroz kirin an "roja bûyînê"? Bi rastî "roja bûyînê" tê pîroz kirin. Em dikarin bêjin "Roja bûyînê" , "Roja bûnê", "Roja ji dayikbûnê" lê em nikarın bêjin "Rojbûn". Ji ber ku bilêvkirina "Rojbûn"ê hêsan e ew bi wî awayî dihere. Ka ku va here!... ROJA BÛYÎNÊ YA WE PÎROZ BE! Mûlla Evîndar 

ŞAİRLİK  Bir gece vakti Bir yıldıza yaslanıp yeryüzüne baktım Bir şehir Bir sokak Bir ev Bir pencere, beyaz ışıklı Mûlla Evîndar 

AYRILIK Vakit daralıyor Adım adım yaklaşıyor Dünyaya düşecek bir meteor gibi Uygun adım ileri giden bir ordu gibi Yaklaşıyor!... Vakit daralıyor Kapı çalınmak üzere Uzaklara yelken açma vakti Ne batmak üzere olan güneşe              Ne de tanyeli ile doğacak güneşe Mani olamazsın!... Mûlla Evîndar 

"JE CHERCHE LE TRAVAIL"         (Li kar digerime) -Pêkenok / Henek- Memed, ji bo karekî ji gundê xwe derket berê xwe da Ewrope û hat Franse. Li wir bi cih bû. Ew niha jî li karekî xwe digere. Bi wî hîn kirin, gotin dema ku tu li kar geriyayî bi zimanê Fransî bêjê "Je cherche le travail" yani "Ez li kar digerime / İş arıyorum". Memed, li bajêr kolan bi kolan, li fabrîqa û kargehan digere û tim dibê "Je cherche le travail" .  Ew nameyekê ji bavê xwe re dişîne, dibê: "Bavê min, ez destên te paç dikim. Ez pir rehet hatim, bi cih bûm. Niha jî ez JE CHERCHE LE TRAVAIL dikime". Bavê xwe bersiva nameyê dide û dibê: "Kurê min, ez çavên te paç dikim. Em pir kêfxweş bûn ku tu rehet çûyî, bi cih bû yî. Tu dibê ez JE CHERCHE LE TRAVAIL dikime. Me ew fam nekir çi ye lê xuya ye ku tiştekî pir mezin e! Em bi wê jî pir serbilind bûn".  Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com

LI NAV BERFÎNAN  Li şeva tarî Li berfa ku dibarî Li bejna te nêrî hezar carî Li te geriyam bi dilgermî, ne bi dilsarî Li nav berfînan min dest berneda ji vî karî Mûlla Evîndar 

FIRAT CEWERÎ û CIWAN HACO  (Bi devoka Kurdên Anatoliyê pêkenok) Ciwan Haco : Lo Firat tu çir dikî? Firat Cewerî : Ez şerabê vedixwime, serî rind e!  Ciwan Haco : Eybe lo! Şerab ji te re dibe!? Firat Cewerî : Ciwan tu dîn î, paqil î? Çima? Ciwan Haco : Eybe lo! Tu kurikek î?! Firat Cewerî : Lo Ciwan! Ez li Stockolmê dew, çeqilmast vexwim? Ciwan Haco : Yaw min nego dew vexwe! Firat Cewerî : Ev der ne Qamişlo ye! Ciwan Haco : Yaw hele guhdarî bike! Firat Cewerî : Ê? Ciwan Haco : Ez li quncikê han whisky vedixwim. Ez dibêm tu jî were em whisky vexwin! Firat Cewerî : Lo Ciwan te li Qamişlo jî vedixwar? Ciwan Haco : Lo Firat tu dibê çi! Li wir min bi şev vedixwar, bi ro jî diçûm berxa, bilûr lêdixist! Firat Cewerî : Lo de were em klama xwe bêjin were! Firat Cewerî + Ciwan Haco : Wey dîlberê, wey dîlberê! Wey nazikê, wey esmerê!  Mûlla Evîndar 

"GIHÎŞTIYE ÇAMÛRÊ"  (Başlık Parası ve Çamur)  - Ji herêma Kurdên Anatoliyê - Xortekî dilê xwe dikeve keçika gundê xwe. Jê re keçikê dixwazin, dayina keçikê bi şertekî qebûl dikin: Li zemanê berê qeling hebû, ji bo keçikê wek qeling tenekeyek rûnê xwarinê dixwazin. Lê problemek mezin heye, li wê wextê şîr zor dihatiye dîtin lewma rûn jî qet tunebûye. Xort ji bo dilê xwe li berxwe dide û çare dibîne: Teneke tîne ji çamûrê tiji dike, ser çamûrê jî rûn dikê û teneke tiji dike. Keçik bû bûk. Bûk û zava bi kêf in. Her ku xort di ber mala xwesiya xwe re dihere, dibîne ku xwesi jî pir bi kêf e. Rojekê dîsa xort di ber mala xwesiyê re derbas dibe, vê carê dibîne ku xwesiyê mirûzê xwe kiriye xwe, rûyên wê wek siriya ne, qet nakene.  Xort dibê: "Eywax! Ew gihîştiye çamûrê, ku ez birevim!" Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com

LI PERAVA DERYA  Perava derya ji te dûr e Derya av sar û kûr e  Pêla xwe mîna şûr e Mûlla Evîndar

KOPTU SAZIMIN TELİ  Koptu sazımın teli Tam göğe bakacakken battı güneş Çöktü karanlık pencereye Bir umudum gecede parıldayan aydı                                                   o da gitti Radyoda çalınan şarkım da bitti  Bir bir kapandı kapılar, pencereler Mûlla Evîndar 

GÜNLERİMİZ Sensiz bir sessizlik Sessiz bir sensizlik Sende bensizlik Bende sensizlik Günlerim sensiz Günlerin bensiz Akıp gidiyor sessiz Mûlla Evîndar 

DIL MA BITENÊ Roj wenda bû li esman Hîv wenda bû li şevan Bejna te wenda bû li ber çavan Ne dengê pelên darê Ne jî dengê pêlên derya hebûn Dengê te li nav bêdengiyê Awirên te li nav tenêtiyê                           berba bûn Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com 

"ZEVIYE ÎSAL Ê ÇING IN?" (Bi devoka Kurdên Anatoliyê)  -pêkenok an çîrok, hûn biryarê bidin- Xelîl li gundê xwe zewaca xwe kir, ji zewacê şun de ji bo şixulandine derdikeve Awrûpe û tê ye Almanya ye. Ew bi ci, bi şûn û war dibe. Çavê wî tim li jina ye. Cîraneke wî Alman heye, navê xwe Suzan e. Suzan bi Xelîl pir rind tê, pir dixwaze bi wê re dengke, bibe dost, va ji wî re dibe xeyaleke ku meri tênege. Her ro Suzan ku ji kar tê, di ber mala Xelîl re derbas dibe, lê qet ti car li Xelîl mesnake. Suzan dibîne ku Xelîl tim lê mesdike, ew  silavê dide Xelîl û di wî re dikene, Xelîl ji hev da dixele û dihele, ew destê xwe di hev da mist dide û dibê "Dilê jinika Alman jî berve min e". Ew bi ve pir xenê, pir kêfxweş dibe.  Roke din dîsa Suzan ji kar derketîye û di ber mala Xelîl re derbas dibe, mes dike ku Xelîl dîsa lê mesdike, ew bi Xelîl re dibê "Eger wexta te heye em bi hev re tiştekî xwe li derekê vexwin". Xelîl bi vê daxwazê şa dibe, qebûl di...

RÜZGAR Pencereden  Yüzüme usulca çarpan rüzgâr  Götür beni bu şehirden  Götür beni çocukluğuma  Yemyeşil tarlalara  Rengarenk yaylalara  Oralarda bir başka esersin  Bir başka esersin  Yere bağdaş kurmuş pencerelerinden  Alçak damlı evlerin  Bir başka esersin oralarda  şafak vakti  Mûlla Evîndar 

SANAT Kişinin ruhsal dünyası muazzam bir deryadır akacak yer arar... Roman olur çıkar, hikâye olur çıkar şiir v.s... Bazen de her kelime her cümle bu cesareti gösteremez, beceremez o zaman da müzik olur çıkar, resim v.s. olur çıkar. Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com 

/Ji herêma Anatoliya Navîn/ BIZBEN (Pêkenok / Henek) Wek tê zanîn şivan li ser pez yekcaran şeveder dimen. Xalê Qadîr li ser pez şeveder e.  Pez kom û mexel dike. Xalê Qadîr westiya ye, xeweke kûr li benda wî ye. Her şivan hîn ku neketîye kulavê xwe sifteh bizbena xwe derdixe û serîkî bi lingê berxekê yan jî miyêkê, yê din jî bi destê xwe va girêdide. Dema ku pez dihere şivan bi vî awayî şiyar dibe. Lê vê care xortekî ciwan bi navê Husîn jî heye li ba Xalê Qadîr, ji bo alkirinê hatibû. Husîn yekî ku di xewê da ber xwe va dihere yanî xewngerok e. Xalê Qadîr çare dibîne: Bizbenê ji lingê miyê derdixe bi destê Husîn va girêdide. Radikevin. Ji xewa kûr seda radibin. Çavên xwe vedikin, li çem û çola mezin, li meydanê, tenê ew hene, ne berxek, ne jî miyek. Husîn dibê "ez vê carê xweş raketim, ber xwe va jî neçûme". Xalê Qadîr dibê "tu neçûyî hema vê care jî pez çûye". Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com TÊBINÎ : Bizben: Kurdên Anatoliyê bi ...

ROMAN Mehtap çoktandır bir kaç roman almak istiyordu, girdiği kitabevinde romanları eline alıp, teker teker göz gezdirip tekrar yerine koyuyordu. Bir tanesinde şöyle bir cümle ilgisini çekti : "Aslında her insanın hayatı bir romandır ve yazarı da kendisidir". Mehtap derin ve gizli bir gülümsemeyle o kitabı da tekrar yerine koyup, hiçbir roman almadan gitmeye karar verdi. Çıkış kapısına doğru kendinden emin adımlarla aradığını bulmuş edasıyla yürürken içinden "okumaya zamanım olmaz, kendim roman yazacağım" dedi. Madem ki her kişi kendisinin romancısıdır, kendini niye başkalarının serüvenlerinde arayıp iz sürer gibi başkasından okuyacaktı, kendisini en iyi kendisi anlatır diye düşündü.   Başlar roman yazmaya. Mehtap günlerce, haftalarca uğraştı. Eli, ayağı birbirine dolandı, tek sayfa yazmak şöyle dursun ilk cümleyi bile henüz yazamamıştı, nereden nasıl başlayacağına karar veremiyordu, yazıp yazıp tekrar siliyordu. Tekrar kitabevine gelip daha önce baktığı ro...

"XELIKA" an "XELIKAN" ? Mixabin di warê nivîsandina Kurdî de navê gundê Xelika bi çewtî "Xelikan" tê nivîsandin. Ne hewce ye ku em ji aliya etîmolojîk yan jî dîrokî de vê mijare bikolînin. Bingeha peyva "Xelika" ji ku tê emê wê mijarê jî, ji pisporên vî warê re cî bînin.  Em behsa navê her du gundên Xelika ku ji hev veqetî û bi Tirkî dibên Gölyazı û Karacadağ dikin. Wek tê zanîn ew warên Kurdan, li Anatoliya Navîn in. Eger em li nav wan gundên Xelika bigerin û em ji kesên ku li wir bipirsin "Tu ji kudere yî?", ewê weha bersivê bidin: "Ez ji Xelika me", eger em bipirsin "Tu ji kîjan eşîretê yî?", bersiv weha ye: "Ez Xelikî me".  Ji %100 bersiv bêîstîsna weha ye. Madem ku rastiya di nav gel de weha ye "Xelikan" çi ye!? Ti gundên bi navê "Xelikan" li Anatoliyê tune ne. Rastiya peyvê ya ku di nav gel de bi kar tê "Xelika" ye. Eger gel gundê xwe çawa bi nav dike, rastî ...

Yaşamak bir ağaç gibi  Tek ve hür  Ve bir orman gibi  Kardesçesine  Bu hasret bizim  Nazım Hikmet            * * * Jiyîn mîna darekê  Tenê û azad  Û mîna daristanekê  Birayane  Ev hesret a me ye  Werger : Mûlla Evîndar 

BÛKA SPÎ (Bi devoka Kurmanciya Anatoliya Navîn) Malan bar kirin ji zozanê. Yek bi yek gişk çûn gund. Tenê Ehmed ma. Ew 16 salî ye. Bavê Ehmed pê re gotibû îro dereng e, îşev li zozanê li ser pez be, li berbangê zû pez heyne were gund.  Şev bi ser deşta zozanê da hat, her der tarî bû, ne şewqek, ne dengek, ne jî kesek. Pez li dor gomê mexel bûbû, Ehmed kulavê xwe amade kir û li xêni li ber pencere rexist. Ji ber ku heyam germ bû wî xwe li ser kulêv dirêj kir, xew, dom di çavên wî da bû, çavên xwe girtin. Dema ku wî çavên xwe girtin dengek kete guhê wî, ew denga li derva, li ber pencere bû. Tirs, xof li wî peyda bû. Mezinên wî digotin li vê zozanê wek pêşi bûkek heye, bi navê "Bûka Spî". Wexta ku van gotinan hatin bîra Ehmed, ew denga gav bi gav nêzike Ehmed dibû. Tirs û xofa wî her ku diçe pir dibû. Dengê lingan dihat, ji pencere berve derî. Giran giran û berve derî. Deng pir nêzik bû. Porê Ehmed kire qirçeqirç, deriyê xêni giran giran vedibû. Derî v...

(Bi devoka Kurmanciya Anatoliya Navîn) Pêkenok "VÊ GERMÊ KÎ BI TIRKÎ DENGKE" Havîn e, germ e. Xalê Qadîr li sîya xênî xwe dirêj kiriye. Memûr ji bo hejmartina nûfûsê li gund digerine, ew bi Tirkî deng dikine. Memûr tên mala Qêdir jî. Xunga Qêdir li ber malê ye. Navê xwe Fatê ye. Memûr bi Tirkî dibê: "Hanimefendi aile reisiniz nerede?" Fatê tiştekî fam nake, dibê: "Qadir rabe were ew dibê çi?" Xalê Qadir mes dike ku memûre dewletê ne û bi Tirkî deng dikine. Xalê Qadîr bi Tirkî pir nizane, ji sîya xêni giran giran radibe, dibê: "Yaw vê germê kî bi Tirkî dengke!" Mûlla Evîndar mullaevindar@gmail.com

TERKETMEDİ SEVDAN BENİ Terketmedi sevdan beni Aç kaldım, susuz kaldım Hain, karanlıktı gece Can garip, can suskun Can paramparça Ve ellerim kelepçede Tütünsüz, uykusuz kaldım Terketmedi sevdan beni  EZ BERNEDAM EVÎNA TE  Ez bernedam evîna te Tî mam Birçî mam Şev tarî Şev xayîn bû Can xerîb Can bêdeng Can perçe perçe Û destên min di kelepçe da Bêtitûn, bêxew mam Ez bernedam evîna te Şiir  /  Helbest : Ahmed Arif Çeviri / Werger : Mûlla Evîndar mullaevindar@gmail.com

LI BA MIN MAN AWIRÊN TE Li payizeke bi baran Li şeveke tarî Te derî girt Çûyî Niha Li der baran Li hundir awirên te Bi ser min de dibarine Mûlla Evîndar  05.06.2016

ÇINAR Bejn bilind e dara çinarê Xwe xemilandî ye mîna yarê Pelên xwe vekirine li êvarê Siya xwe hênik e li biharê Mûlla Evîndar  Photo by Mûlla Evîndar 

DELAL, ZELAL û CELAL Oyun parkında, bir ihtiyar, üç çocuk. Dinleyelim sohbeti :  - İsmin ne şirin kız? - Delal. - Bu yanındaki minikler de kardeşlerin mi? - Evet. - Senin ismin ne şirin kız? - Zelal. - Ya senin şirin oğlan? - Celal. - Delal, Zelal, Celal. - Evet. - Anneniz, babanız resmen şair! Ne güzel kafiye yapmışlar. - Evet, annem bize "siz şiirimsiniz" diyor. - Çok şahane! Şiirin ismi ne? - Hilal ve Bilal. - Ha ha haaa! Ne güzel uydurmuşsunuz! - Uydurmadık. Annem ile babamın ismi. Mûlla Evîndar