Mulla Evindar

DELAL, ZELAL û CELAL Li parqê sê zarok ên pir şîrîn li hêla hev rûniştibûn min pirsî, me sohbet kir : - Keça şîrîn navê te çi ye? - Ben Kürtçe bilmiyorum. - İsmin ne dedim? - Delal. - Bu yanındaki minikler de kardeşlerin mi? - Evet. - Senin ismin ne şirin kız? - Zelal. - Ya senin şirin oğlan? - Celal. - Delal, Zelal, Celal. - Evet. - Anneniz, babanız resmen şair! Ne güzel kafiye yapmışlar. - Evet, annem bize "siz şiirimsiniz" diyor. - Çok şahane! Şiirin ismi ne? - Hilal ve Bilal. - Ha ha haaa! Ne güzel uydurmuşsunuz! - Uydurmadık. Annem ile babamın ismi. - Çok güzel! - Navê te çi ye xalo? - Hani Kürtçe bilmiyordun? - Aa! Min ji bîr kir ev. Her ku ew gotina tê bîra min kenekî xweş li min peyda dibe, dikenim. Mûlla Evîndar

ELEKTRONİK SOHBET  Ebru : Merhaba. Hasan : Merhaba. Ebru : Birşey sorabilir miyim? Hasan : Memnuniyetle. Buyurunuz. Ebru : Öncelikle nasılsınız? Hasan : Teşekkürler, iyiyim. Siz nasılsınız? Ebru : Ben de iyiyim. Teşekkürler. Sizleri çoktandır takip ediyorum. Hasan : Güzel, birbirimizi takip etmek iyidir. Ebru : Bir nevi dostluktur. Hasan : Evet. Sosyal medyadaki dostluklar iletişim ile güçleniyor. Ebru : Bu çok önemli. Hasan : Evet, doğrudur. Birşey soracaktınız? Ebru : Evet, şeyi soracaktım… Şey. Unuttum. Hasan : Sizinle ne zaman, nasıl sosyal medya arkadaşlığı kurduk hatırlamıyorum. Ebru : Çoktandır, bayağı var. Ben sizi hep takip ediyorum. Paylaşımlarınızı çok beğeniyorum. Hasan : Teşekkürler. Ebru : Beğeniyorum ama belirtmiyorum. Hasan : Sosyal medya böyle birşey, beğendiğimizi içimizde saklarız, belirtmeyiz, karşı tarafın da bundan haberi olmaz. Ebru : Millet yanlış anlar diye ben “beğen”i tıklamıyorum...

DIDANE PROTEZ (Takma Dişler) - Pêkenok / Gülmece - Tê gotin ku li gundê Încowê, yekî didane xwe wenda kirine, didane protez. Wî li her derê lêgeriyaye, li her odeyek xêni, li balqon, li bêxçe, li goma pez. Ti der neman, wî nedît. Saxiya xwe dike û tê li kêleka xanima xwe rûdine. Bi xanima xwe re dibê "Min ti der nehiştin bûn pariyek nan, min didane xwe nedîtin". Ew neynika xwe ji beriya xwe derdixe li serçavên xwe mes dike. Bi xanima xwe re dibê "Eywax min didanê xwe dîtin!". Xanima xwe dibê "Te li ku dît?" Ew dibê "Didan di devê min da bûne". (Bi devoka Kurmanciya Kurdên Anatoliyê) Mûlla Evîndar mullaevindar@gmail.com

                                                                                       Photo : Mûlla Evîndar Helbest / Şiir                                                     ŞEVEKE PAYÎZÊ                         Bar kirin çûçikên esman               Pelên darê weşiyan                       Gul çilmisî                          Pêlên derya ketin xewê               ...

Huner ji dil tê, li dilan diewire! ❤  Sanat yürekten gelir, yüreklere konar!    Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com  https://mullaevindar.blogspot.com

ATLANTİK KIYISINDA  Dünyanın öbür ucuna Haykırır gibi  El sallar gibi Çalkalanıyor Atlantik Sessizliğin sesi  Sensizliğin şahidi dalgalarla Başbaşayım Bu dalga belki de Ta senin oralardan geliyor Bu dalga belki de Ta senin oralara gidecek Yüzünü hiç görmedim Gülüşünü Bakışını... Gözünün içine hiç bakmadım Hiç okşamadım saçını Bilmiyorum adını... Hangi kıta Hangi ülke Hangi şehirdesin bilmiyorum... Tek bildiğim Seni hep bekliyorum... Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com 04.09.2016

BAKMAK ve GÖRMEK Ahmet mola verip her zamanki gibi deniz kenarında, sahilde gezintiye çıktı. Denize sıfır denilebilecek bir otelde beş yıldır çalışmaktaydı. Sahilde dolaşırken, denize bakıp birşeyler çizen bir ressam görür. Ressamın yanına gider ve sorar: "Kolay gelsin, ne çiziyorsunuz?" Ressam : "Denizi çiziyorum". Ahmet : "Zahmete ne gerek var, fotoğrafını çek". Ressam bıyık altından gülerek "denize dön ve bak" der. Ahmet denize döner ve bakar.  Ressam : "Ne görüyorsun?"  Ahmet : "Ne olacak, denizi görüyorum, beş yıldır hep görüyorum". Ressam : "Daha başka ne görüyorsun?" Ahmet : "Kocaman bir su birikintisi".  Ressam : "Sahilde gezintine devam et, sen gelinceye kadar resim de biter ve gel bak resime". Ahmet : "Anlaştık, gelirim". Ahmet söz verdiği gibi sahil gezintisini tamamlayıp gölgede oturmuş olan ve yaptığı resime bakan ressamın yanına gitti. Ahmet de resime bakar, baktıkç...

BARDAKİ BULGAR Suat haftasonunu dört gözle bekliyordu. İş bitiminde akşama doğru Paris'in meşhur Champs-Elysée caddesinde yürürken her zaman önünden geçtiği café-bar'da barın arkasında servis yapan yeni bir kız gördü. Hemen içeri girip bara oturdu, bir tane bira istedi. Kıza Fransızca hemen sordu: "Yeni mi işe başladınız?" Kız: "Evet bugün başladım". Bunu duyunca Suat uzunca keyifli bir nefes alıp iyice yerine sabitlendi, kıza "benden bir bardak bir şey içiniz" dedi. Kız "memnuniyetle" dedi. Kız bir bardak beyaz şarap alıp içine biraz da kasis kremi koyup karıştırdıktan sonra "şerefinize" dedi.  Suat "yeni işinizi sevdiniz mi?" diyerek söze girdi, kız "en son söylenecek sözü en başta söylerim, evli değilim, boşum" deyip usulca bir kahkaha attı. Suat buna daha da sevindi. Suat'ın telefonu çaldı, kahvehaneden arıyorlardı "okey oynayacağız, oyuncu eksik" dediler. Suat, Türkçey...

GÖK(YER)YÜZÜ / UÇAKTA Şehirler denizler okyanuslar Küçücük pencereye sığar Ayaklarım yerden kesilir Başka bir kıtaya Başka bir ülkeye Başka bir şehire Senin şehirine Ayak basmak üzere Mûlla Evîndar  Foto & Şiir : Mûlla Evîndar 

XALÊ HECÎ Û EKONOMÎST  Li germa havînê Xalê Hecî li siya dîwêr, li kêleka pezê xwe rûniştibû. Serhat ji bajêr hatibû, bi ser Xalê Hecî da hat, li hev pirsîn. Xalê Hecî go "Xwarzi tu çi dikî li bajêr?" Serhat go "Ez diherim unîversîte xalo" Xalê Hecî : "Li unîversîte çi dixwînî?" Serhat : "Ez ekonomiyê dixwînim, ekonomîst im" Xalê Hecî : "Baş e. Madem tu ekonomîst î, ezê tiştekî ji te bipirsim". Serhat : "Keremke xalo". Xalê Hecî : "Li vî gundî her kes li zivistanê heft teneke ceh dide her miheke pezê xwe. Lê ez tenê yekê didim. De ka bizane ew çawa dibe?" Serhat : "Qey pezê te hindik dixwe" Xalê Hecî : "Na, pez hindik naxwe" Serhat serê xwe xurand, fikirî lê ji nav derneket. Go "Xalo min nizanî çawa dibe".  Xalê Hecî bersiv da: "Ez tenekek ceh diavêm zeviyê, zevî diruze û ew her tenekek ceh dibe heft teneke. Ji te re ekonomî". Mûlla Evîndar mulla...

DERGÎST / DESTGIRTÎ Mûlla Evîndar Kurdên Anatoliyê bi "destgirtî"yê re dibên "dergîst". Li zemanê berê, xort diçûn mala dergîsta xwe, pê re digotin “Çûna Dergistiyê”. Ji ber ku SMS, Instagram, Facebook jî tunebû, ji çend hefteyan carekê xort diçûn mala dergîsta xwe û li wir hevdu didîyan. Ûsiv jî çû mala dergîsta xwe. Bavê keçikê tenê ji bo carekê îzîn dabû ku Ûsiv were ba dergîsta xwe. Lê problemek mezin heye! Bavê keçikê îzîn neda ku keçika xwe bi tenê li ode, bi dergîstê xwe va li ba hev bin. Xunga dergîstê jî dan hêle. Dergîst û xunga xwe li ode rûniştine û li benda Ûsiv in. Ûsiv hat. Derbase ode bû. Li ode du keçik! Wexta ku keçik ji Ûsiv re xwestin Ûsiv keçik nedîbû, nîşan kirin Ûsiv dîsa keçik nedîbû, niha ji van keçikan kîjan dergîsta xwe ye! Ûsiv bi fêdî ye, pirs nake. Dergîst bi fêdî ye, xunga dergîstê bi fêdî ye! Wan ji hev fêdî kirin, bin çavan re li hev mêze kirin, gotin û sohbeta xwe gişk ew bû. Ûsiv li şûna...