Mulla Evindar

GULA MAME Seda rawûm çîk heyaz e Nave rinda min Gulbeyaz e Bi diskî go aşkere nekir Ma ew zalima nabîze Gula Mame, Gula Mame Spî dike mîna came Gula Mame, Gula Mame Tev dibirûse mîna came Destî xe di destî min ke Hîv ji me ra gav bezek e Ji wan zalimna kî cemêr e Ma bi çavî min li te meske Gula Mame, Gula Mame Spî dike mîna came Gula Mame, Gula Mame Tev dibirûse mîna came Herêm : Anatoliya Navîn (Bi devoka Reşiyan) Berhevkar : Mûlla Evîndar 

AMAN ELA Helkiştime sirte qale  Min dî Elkê li hêla male  Îşmar dayê bi tismale  Îşmar heyna bi guçike kutane  Hîv helat çiya bilind e Şewqa xe da ye bejna rinde Wexta ku dil muradî min wê newû Ez kurik dîn biwûm li vê dune Aman Ela, Aman Ela Pore pir li te bûye bela Xude dil muradî min te bikira Mine bikişanda tela bi tela Cindî cindî Ela cindî Av li pore zer cemidî Te çi qûsûr mane li canke min dî Vê omdî mam li vî gundî Here le le here xage Orxane bave ser doşage Destî xe di destî min ke Qelingî zor e, gûca min nage Aman Ela, Aman Ela Pore pir li te bûye bela Xude dil muradî min te bikira Mine bikişanda tela bi tela Berhevkar : Mûlla Evîndar Çavkanî (Gotin û Awaz) : Hemke Biçûk / Gundê Xelika Herêm : Anatoliya Navîn (Bi devoka Reşiyan)

PISMAMÊ TE ME (Bi devoka Kurmanciya Kurdên Anatoliyê) Xwe çeng meke keçê, mere ser avê Porî dirêj, biske şil mede ber tavê Ramûsanek ji te xwest, xêra dê bavê Ez ne yad im keçê, pismamê te me Ez ne dûr im keçê, cîranê te me Xwe çeng meke keçê, tu ji ku derketî Bejna zirav, tenik, dile min ketî Te soz da min kanî, çima nehatî Ez ne yad im keçê, pismamê te me Ez ne dûr im keçê, cîranê te me Ez e rokê werim, mala bavê te Ez e fedî bikim, çing bêm navê te Ez e bi diskî meskim, li xelqe çavê te Ez ne yad im keçê, pismamê te me Ez ne dûr im keçê, cîranê te me Şîroveya Gotinê : Mûlla Evîndar Muzîk : Gelêrî

"HESP ÇÊKIR" (Ji herêma Kurdên Anatoliya Navîn) Husîn xortekî 19 salî ye, li zozaneke pir xweşik e. Hespekî wî heye, ew jê pir hez dike. Seda (serê sibe) dema ku Husîn ji xewê şiyar dibe berê her tiştî hespê xwe av dide, gil û giyayê ku ji nav zeviyan berhev kirî dide ber. Rokê Husîn dîsa ji xew radibe, dihere ku hespê xwe av, gil û giya bidê, vê carê hespê xwe nabîne, ew dibe pariyek nan. Li nav zozanê gom bi gom, xanî bi xanî, gav bi gav lêdigere lê nabîne. Hinek ji zozana wan dûr zozaneke din hebû, li germa havînê Husîn dev da wir, peya kete rê, ku li wir jî li hespê xwe bigere. Dema ku ew tê wê derê, li perê zozanê li siya xaniyekî hespê xwe dibîne. Pir kêfxweş dibe. Husîn nêzike siya xêni dibe, li hundirê xêni li ber pencere keçikekê dibîne. Keçikê li derva dinêrî, li keskahiya mêrga zozanê, li şînayiya esman û li hesp. Li salên Husîn bû, navê xwe Berîvan bû. Çavên Bêrîvanê ji xwe bêxeber li çavên Husîn, li bejna Husîn dikevin. Çavên Husîn jî li çavên Bêrîv

PEL, PÊL, ... Pel bêdar, pêl bêderya, dil bête nabe! Mûlla Evîndar 

RAYLAR Uzayıp giden raylar Nereye gidersiniz Gider misiniz Bizim oralara Sıladaki çocukluğuma Ufukta bizi bekleyen Sessiz sedasız parıldayan ışığa  Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com http://mullaevindar.blogspot.com YOUTUBE | INSTAGRAM | FACEBOOK | TWITTER / Mulla Evindar

KABAHAT İzinsiz, sualsiz Geldin, yerleştin kalbime Kabahat niye bende? Yürek titreten gözlerin mi? Titreyen yürek mi? Kim kabahatli? Mûlla Evîndar  YOUTUBE | INSTAGRAM | FACEBOOK / Mulla Evindar

PENCERE Yağmurun yağdığını pencereden değil telefon ekranından öğreniyoruz. Pencere kenarına oturup dışarıya bakmayı unuttuk.  Nerede o hoş yağmur sesi? Pencere camına usulcacık çarpan damlalar nerede? Nerede yüzümüze çarpan o hoş rüzgarlar? Pencereyi okşar gibi cama vuran o güzelim kar taneleri nerede? Daha doğrusu neredeyiz? Telefon ekranı "dünyaya açılan penceremiz" dedik. Sokağımıza açılan pencereyi kapattık.  Yanıbaşımızdakini görmeyi, ona dokunmayı bırakıp olmayan yerlere doğru yelken açtık.  Neredeyiz? Nereye gidiyoruz?  Mûlla Evîndar  mullaevindar@gmail.com

YALNIZLIK MI? Bu parıldayan yıldızlar Bu ay Bu deniz Okşar gibi sahile vuran bu dalgalar Bu ağaçlar Bu yaprak hışırtıları Yüzünü okşayan bu rüzgar varken "Yalnızım" diyenlere ne demeli!... Mûlla Evîndar 

GECEM Ne deniz Ne dalgalar vardı Ne de gecede parıldayan yıldızlar  Bir de sen gittin Mûlla Evîndar 

"VIZIK JI MIÇO RINDTIR IN!" (Pêkenok / Henek) Germa havînê ye, her der diqijile!. Ûsiv, li gund li ber siya dîwarê xwe rûniştiye. Li germa havînê gund tiji vizik bû. Dor wî tiji vizik bû, vizikan nehiştin ku ew rehet bibe, di guhê wî, pozê wî, dest û lingê wî re digirtin. Ûsiv go "weha nabe, ezê herim bajêr ba Miço, ji xwe re heftekê li wir bim". Ji ber vizikan Ûsiv rabû çû bajêr ba birayê xwe Miço. Miço ji Ûsiv mezintir e. Şev dibe, Miço birayê xwe Ûsiv dide hember xwe heta serê sibe alkol vedixwe, lomeyan jê dike, hiş li serê Ûsiv namen. Ûsiv serê sibe zû radibe vedigere gund. Cîranê Ûsiv dibîne ku Ûsiv hatiye. Cîran dibê "Ûsiv tu çima ewqas zû vegeriyayî?" Ûsiv dibê : "Na lo! Vizik ji Miço rindtir in!" Mûlla Evîndar  http://mullaevindar.blogspot.com